Je bent al een paar weken weg bij Feyenoord en ondertussen ook gepresenteerd bij Urawa Red Diamonds. Nogmaals gefeliciteerd met je buitenlandse avontuur zoals maar weinig Nederlandse voetballers het hebben meegemaakt. Een sprong in het diepe, zo diep dat je niet eens wist hoe je de naam van de club uitspreekt. Gelukkig worden je zakken er ook dieper van. Jij moet ook aan je oude dag denken! ‘Respect voor het verleden, vizier op de toekomst’ zeggen we dan bij Feyenoord.
Met respect dat je aan jouw verleden hebt getoond, zit het wel snor. Je vertelde in je laatste interview in Rotterdam aan de leden van Het Legioen dat je ons nooit gaat vergeten. Daar deed je nog een schepje bovenop door te vertellen dat je, zodra je er na je carrière de tijd voor hebt, tweewekelijks een plekje in de zon zal komen opzoeken. Tussen ons in. In De Kuip. Als supporter.
Dat is wat mij betreft het mooiste dankwoord dat een speler (die niet bij ons is opgegroeid), ooit aan onze club heeft gebracht. Sommige spelers zeggen dat ze ‘een echte Feyenoorder’ zijn geworden, om zich vervolgens nooit meer te laten zien. Andere engnekken staan het logo af te lebberen, zingen het Hand in Hand na hun laatste wedstrijd en doen vervolgens iets dusdanig debiels dat we hun naam collectief vergeten. Maar jij vertelt met alle andere woorden in het woordenboek dat we je hart hebben gestolen. Het maakt mij misschien nog wel trotser dan jullie prestaties het afgelopen seizoen.
Je vertelde in je interview ook dat je niet zoveel nieuws volgde rond de club om je beter af te sluiten voor alle kritiek. Dit alles betekent natuurlijk dat er nog een hoop uit te leggen is aan jou als nieuwste volwassen lid van Het Legioen. En omdat ik wel eens meedoe aan een supporterspodcast over Feyenoord en mezelf daarom véél te serieus neem, denk ik de perfecte persoon te zijn om dat te doen. Daarom zal ik het komende jaar met enige regelmaat een open brief naar je sturen om je de fijne kneepjes van het bestaan als Feyenoorder te leren!
Feyenoord is namelijk een club met een beetje een… gebruiksaanwijzing. Misschien zijn andere clubs dat ook, hoor. Maar Les 1 van het Feyenoorderschap is dat andere clubs nooit zo relevant kunnen zijn als Feyenoord. Natuurlijk is het voor je carrière nu belangrijker dat het bij de Red Diamonds goed gaat en zul je het ook jammer vinden dat je oude club Heracles is gedegradeerd. Maar als jij straks in De Kuip zit, zul je merken dat (in elk geval tijdens de wedstrijd) eigenlijk alles daarbuiten van minder belang is.
Les 2 (er zit trouwens totaal geen logica in de volgorde van deze lessen) is dat Feyenoord een club is van zoveel totaal verschillende mensen, dat iedereen er ook weer een andere mening over heeft. Zo zijn er mensen die vinden dat Feyenoord best een roze logo op het shirt mag laten drukken. Aan de andere kant, heb je weer supporters die vinden dat er überhaupt geen roze in het Feyenoord-shirt mag zitten. Oh, en mensen zoals ik die daar weer tussenin zitten en van mening zijn dat het logo altijd rood-wit moet zijn, maar dat ik verder vooral hoop dat er een shirt gemaakt wordt, dat veel verkocht wordt.
Hoe boos mensen kunnen worden over het verschil in inzicht over zoiets ‘kleins’, kun je uitleggen als verdeeldheid binnen de club. Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Het gaat er niet om waarin we verschillen, maar waarin we hetzelfde zijn:
We worden namelijk allemaal euforisch op het moment dat er een kleine Limburger boven een Tsjechische verdediger uittorent om de 2-0 tegen Slavia Praag binnen te koppen. We krijgen allemaal een sterke emotie bij de aanblik van ons logo naast dat van de aartsrivaal en willen allemaal dat Feyenoord vooral dát affiche wint (net als elke andere wedstrijd, maar toch vooral echt deze). We zijn kortom allemaal Feyenoorders en willen het beste voor de club.
Het enige kleine detail is dat we het niet altijd eens zijn over wat nou het beste voor de club is. Maar goed, ik kan me voorstellen dat er ook bij een spelersgroep wel eens onenigheid over de opstelling of speelwijze ontstaat.
Nou, combineer Les 1 en 2 en je snapt waarom mensen zich zo boos kunnen maken als een andere supporter iets heel anders vindt. Snap je het nog?
In elk geval lijkt het me wel effe genoeg half-tegenstrijdige informatie voor zo’n eerste brief, nietwaar? Ik kijk er naar uit om je op de hoogte te houden van ons seizoen terwijl ik je probeer uit te leggen wat de club zo mooi maakt. In de tussentijd houden we een plekje voor je vrij, mocht je een keertje vrij hebben en met een grote Nikon tussen je nieuwe collega-supporters willen plaatsnemen. Behalve als je dat shirt met roze logo aantrekt. Dan ben je natuurlijk gewoon een lamlul die moet oprotten.
Succes en tot gauw!
Sjoerd