Een Klassieker zonder kleur. De kleur op de wangen kwam op voorhand vooral van de ophitsende fraaie filmpjes die ieders hart sneller deed kloppen, maar op het veld in een troosteloze setting kwam er werkelijk niks uit de verf. Behalve dan dat het Feyenoord als enige dit seizoen is gelukt om Ajax geen enkele kans uit open spel te geven. De keerzijde is overigens ook wrang en opmerkelijk: uit slechts 1 schot op doel wist de aartsrivaal 2 keer te scoren. Kortom: een Klassieker zoals we die wel vaker zien. Maar dit alsjeblieft nooit meer.
Toch is het niet enkel kommer en kwel, want wie van tevoren had mogen tekenen voor een stand als deze, had direct een krabbeltje gezet.
De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat het langzaamaan begint te piepen en kraken. Vermoeidheid, lijntjes en er zijn minder goudhaantjes. Toch moet het woensdag moet het nog één, desnoods op het tandvlees.
Tot slot blikken we in Kein Geloel vooruit op de keuze van Arnesen. De man heeft deze zomer met Trauner, Aursnes, Pedersen en Slot laten zien dat hij zonder goedgevulde portemonnee beschikt over een behoorlijke dosis creativiteit. Maar het is bekend: Arnesen weet het nog niet en de naam van Marcel Brands wordt genoemd. Als we iets mogen vinden, dan dit: blijf nog even, we zijn nog niet klaar. Laat zien dat verkopen je ook goed af gaat, Frank.